της Μαριάννας Τζάννε στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 12/03/2009
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθίσουν περίπου 15 βιομηχανίες του Ασωπού μετά την ολοκλήρωση της προανακριτικής διαδικασίας από την Εισαγγελία Θηβών.
Σύμφωνα με νομικές πηγές, εντός των επόμενων 15 ημερών η Εισαγγελία θα ορίσει την ημερομηνία της δίκης, που αφορά τις επιχειρήσεις στις οποίες είχαν επιβληθεί το Φθινόπωρο του 2007 πρόστιμα βιομηχανικής ρύπανσης από το ΥΠΕΧΩΔΕ, συνολικού ύψους 1,4 εκατ. ευρώ.
Η υπόθεση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2007, έπειτα από μηνυτήρια αναφορά της Ομοσπονδίας Συλλόγων του Ωρωπού κατά των υπευθύνων βιομηχανιών, του ΥΠΕΧΩΔΕ και της Νομαρχίας Βοιωτίας, επιρρίπτοντάς τους ευθύνες για ανεπαρκής ελέγχους που είχαν ως αποτέλεσμα τα επίπεδα του εξασθενούς χρωμίου να φτάσουν έως και τα 70 μικρογραμμάρια ανά λίτρο στις γεωτρήσεις του Ωρωπού.
Για το θέμα ασκήθηκαν από τις αρχές του 2008 ποινικές διώξεις σε βαθμό πλημμελήματος στις επιχειρήσεις του Ασωπού και σύμφωνα με πληροφορίες πρόσφατα ολοκληρώθηκε η προανάκριση.
Κατά τις ίδιες πηγές, που προς το παρόν δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ο εισαγγελέας έχει διατυπώσει την άποψη ότι η ρύπανση που έχουν προκαλέσει οι βιομήχανοι στην περιοχή μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο.
Εάν τελικά ισχύουν οι πληροφορίες αυτές, τότε ο πέλεκυς για τις ελληνικές βιομηχανίες θα είναι πολύ βαρύς.
Η ιστορία ενός διαχρονικού serial killer…Ακόμα και στα ποινικά εγκλήματα κάποια στιγμή οι serial killers εντοπίζονται και τιμωρούνται. Στην περίπτωση του Ασωπού ποταμού, του μεγαλύτερου στα ελληνικά χρονικά περιβαλλοντικού εγκλήματος, οι φυσικοί αυτουργοί είναι πάνω από το νόμο. Ούτε εντοπίζονται αλλά ούτε και τιμωρούνται! Παίζουν κρυφτό για περισσότερα από 40 χρόνια με τις ελληνικές αρχές και όταν αυτές αποφασίζουν να τους θέσουν προ των ευθυνών τους -έστω και με ποινές-χάδι-, η Δικαιοσύνη τις αναιρεί, λόγω αμφιβολιών!
Κατά τον ίδιο τρόπο αναίρεσε πρόσφατα και ο Αρειος Πάγος την απόφαση του Εφετείου Αθηνών που είχε επιβάλει ποινή φυλάκισης 9 μηνών σε έναν από τους γνωστούς-αγνώστους serial killers του Ασωπού. Μια ποινή-«τρίχες» μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή που έχει συντελεστεί. Με μια λογική που παραπέμπει στο αιώνιο ερώτημα «εάν η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;»
Tο δικαστήριο ακυρώνει την απόφαση του εφετείου, αποδεχόμενο ότι ο βιομήχανος εγκληματίας δεν είχε πρόθεση να ρυπάνει και ότι η ρύπανση που προκλήθηκε από τα βιομηχανικά του απόβλητα δεν ήταν εκείνη που προκάλεσε ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική βλάβη. Μα και ο εγκληματίας του κοινού Ποινικού Δικαίου μπορεί να μην έχει πρόθεση να σκοτώσει, οφείλει όμως να τιμωρηθεί παραδειγματικά για τις πράξεις του, γιατί το αποτέλεσμα του εγκλήματος δεν αλλάζει.
Τι μας διδάσκει η ιστορία; Πολύ απλά, ότι οι εγκληματίες του περιβάλλοντος είναι πάνω από το νόμο, για αυτό και μπορούν ανενόχλητοι να «χορεύουν στο ταψί» διαχρονικά και συστηματικά την κοινωνία μας. Το ποιος ευθύνεται για αυτό είναι άλλη ιστορία. Φταίει η νομοθεσία που πρέπει να ξαναφτιαχτεί επί το αυστηρότερο κατά την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», φταίει ο ελληνικός ωχαδερφισμός που στρίβει το βλέμμα σε ό,τι δεν τον βολεύει και επιλέγει τις εύκολές λύσεις ή μήπως η αδυναμία μας να κυνηγήσουμε τους παρανομούντες και να τους επιβάλλουμε εξαντλητικές ποινές που δεν θα τους επιτρέψουν να ξαναεγκληματίσουν;
Δεν είμαι σίγουρη τι από όλα αυτά συμβαίνει. Όπως δεν είμαι πραγματικά σίγουρη ότι η πολιτεία θέλει στα αλήθεια να τιμωρήσει τις ελληνικές βιομηχανίες που συστηματικά βομβαρδίζουν την ποιότητα του περιβάλλοντος λες και εκείνες ζουν σε άλλο πλανήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου