ΚΤΗΜΑ ΚΑΜΠΑ το ΣτΕ είπε ναι με περιορισμούς στη ΖΟΕ

Αδιαπραγμάτευτη «αρχή» των δήμων, η οικοδομή...
Του Γιωργου Λιαλιου Καθημερινή 16/10/2009

Νυν υπέρ πάντων η οικοδομή. Αυτή φαίνεται να είναι η μοναδική αδιαπραγμάτευτη αρχή σχεδόν όλων των δημάρχων της Αττικής, που δεν διστάζουν να στραφούν απέναντι σε κάθε φιλοπεριβαλλοντικό μέτρο, αν αυτό περιλαμβάνει περιορισμούς. Το αποδεικνύει η περίπτωση των δήμων Παλλήνης και Ραφήνας, που στράφηκαν ενάντια στη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου των Μεσογείων, το μοναδικό πολεοδομικό εργαλείο που έχει συγκρατήσει κάπως τη χαώδη οικιστική ανάπτυξη της περιοχής. Χθες όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή τους ως αβάσιμη.
Τρόπος ανάπτυξης

Η Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) Μεσογείων θεσμοθετήθηκε το 2003. Χωρίζει τον κάμπο των Μεσογείων σε ζώνες και προβλέπει χρήσεις γης για κάθε περιοχή ορίζοντας τον τρόπο ανάπτυξης, ώστε να προστατεύσει τη γεωργική γη και να περιορίσει κάπως την άναρχη επέκταση της πόλης.

Οι δήμοι Παλλήνης και Ραφήνας προσέφυγαν το 2003 ενάντια στη ΖΟΕ, ζητώντας κατά κύριο λόγο να ακυρωθούν οι περιορισμοί στην οικιστική εξάπλωση των περιοχών τους. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο δήμοι υποστήριξαν ότι οι περιορισμοί παραγνωρίζουν τις τρέχουσες οικιστικές ανάγκες, πλήττουν το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη χρήση της ιδιοκτησίας τους και εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη.
Θέσπιση περιορισμών

Το σύνολο των ισχυρισμών αυτών απέρριψε χθες το Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (αποφάσεις 3179/09, 3181/09). Το ΣτΕ επανέλαβε... τα αυτονόητα, ότι η θέσπιση Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου γίνεται για την εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων στο μέλλον και ενάντια στην επιδείνωση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, κατ’ επιβολή του Συντάγματος. Και πως η θέσπιση περιορισμών στους όρους δόμησης με ΖΟΕ επιτρέπεται από το νόμο, καθώς δεν αφορά περιοχές που προορίζονται για οικιστική ανάπτυξη.

Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι όλες οι περιοχές προορίζονται για κατοικία! Στο μόνο σημείο που το ΣτΕ δέχεται τις προσφυγές των δήμων αφορά την απομάκρυνση των βιομηχανιών από περιοχές όπου η ΖΟΕ άλλαξε τις χρήσεις γης. Το ΣτΕ ζητά να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, όπως ζήτησαν οι δύο δήμοι.

Η απόφαση επί της προσφυγής της Παλλήνης αναφέρεται και στο κτήμα Καμπά. Το ΣτΕ απορρίπτει το αίτημα του δήμου, να χαρακτηριστεί η περιοχή γεωργική και όχι «ζώνη εγκατάστασης του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα», όπως όριζε η ΖΟΕ βασιζόμενο σε γνωμοδότηση της νομαρχιακής επιτροπής περιβάλλοντος. Το παράδοξο είναι ότι σήμερα, έξι χρόνια μετά την προσφυγή, ο ίδιος δήμος προωθεί τη μετατροπή του κτήματος Καμπά σε εμπορικό κέντρο.

Η περίπτωση των δήμων Παλλήνης και Ραφήνας δεν είναι βέβαια η μόνη. Στο παρελθόν, οι δήμοι της νότιας Αττικής έχουν στραφεί ενάντια στην ΖΟΕ Λαυρεωτικής (την οποία τελικά... «ξεδόντιασε» το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ), ενώ η ΖΟΕ Βόρειας Αττικής ουδέποτε θεσπίστηκε εξαιτίας των αντιδράσεων των τοπικών δήμων. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση αποτελεί η προσφυγή, στα τέλη του 2007, τεσσάρων δήμων της Πάρνηθας ενάντια στο προεδρικό διάταγμα που μετέτρεπε την Πάρνηθα σε εθνικό πάρκο, μόλις μερικούς μήνες μετά τη μεγάλη πυρκαγιά. Οι δήμοι ζητούσαν να επιτραπεί η γεωργία και η κατοικία σε ζώνες του δρυμού.

Πιέσεις για εξαιρέσεις
Στο ίδιο κλίμα και οι τοποθετήσεις πολλών δήμων περί τον Υμηττό, που στην πρόσφατη διαδικασία διαβούλευσης τέθηκαν μεν υπέρ της επέκτασης της ζώνης απόλυτης προστασίας στο μεγαλύτερο μέρος του Υμηττού. Αλλά ταυτόχρονα πίεζαν για να εξαιρεθούν μεγάλες εκτάσεις από τις περιοριστικές διατάξεις, να νομιμοποιηθούν περιοχές αυθαιρέτων και να επεκταθούν οι υπάρχοντες οικισμοί επάνω στο βουνό...