Δελτίο τύπου ΦΕΣ «Η ΚΑΝΤΖΑ» 5.2.2009

Σε ‘άτυπο’ τετ-α-τετ παζάρι εξελίσσεται η υπόθεση των κτημάτων ΚΑΜΠΑ.

Η πρόταση της REDS για ‘ανάπτυξη’ των 320 περίπου στρεμμάτων των Κτημάτων KAMΠΑ με την διαδικασία της ΠΟΑΠΔ (Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων - στην ουσία ιδιωτική πολεοδόμηση) εξελίσσεται σε ένα άτυπο παζάρι ad hoc επαφών μεταξύ REDS και Δήμου Παλλήνης.

Ο δήμαρχος Παλλήνης κ. Σ. Κωνσταντάς, φρονίμως ποιών, προσπαθεί αφενός να δώσει πλουραλιστικό χαρακτήρα στις διαπραγματεύσεις προσκαλώντας και άλλους δημοτικούς παράγοντες στις συναντήσεις με την REDS και αφετέρου φροντίζει να δημοσιοποιούνται οι ημερομηνίες των συναντήσεων.

Παρόλα αυτά, επί της ουσίας δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά τόσο για το νομικό πλαίσιο, στο οποίο γίνονται αυτές οι συναντήσεις – διαπραγματεύσεις, όσο και για το αντικείμενο στόχο του παζαριού. Ποιος παζαρεύει; τι παζαρεύει; Και σε ποιό νομικό πλαίσιο; Ποιός δεσμεύει ποιόν και γιατί πράγμα; Και σε ποια έκταση; Με ποιό πολιτικό πλαίσιο; Οι γνωστές επίσημες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης και της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής παρακάμπτονται πλέον ; Έτσι άτυπα; Οι προσπάθειες με το Υπουργείο Πολιτισμού για το εργοστάσιο ξεχάσθηκαν; Αυτοί που επιλέγονται μα συμμετέχουν στην ad hoc δημοτική ομάδα διαπραγματεύσεων έχουν ο καθένας δική τους άποψη; Έχουν ‘κατά σύμπτωση’ ενιαία γραμμή; Έχουν συλλογική ευθύνη, ατομική ευθύνη ή έτσι κι έτσι;
Όταν πρόκειται για ιδιωτική υπόθεση, προφανώς τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να συζητούν και να διαπραγματεύονται με μεγάλη ελευθερία, με όποια μορφή και όποιο σχήμα επιθυμούν.
Όταν όμως πρόκειται για το δημόσιο συμφέρον με συμμετέχοντες δημόσιους φορείς, οι εμπλεκόμενοι πρέπει να κινούνται σε στερεό και σταθερό νομικό και διαδικαστικό πλαίσιο.

Πρόσφατα τάραξαν τον δημόσιο βίο σοβαρά περιστατικά ‘αυτοσχεδιασμών’ (επιεικώς) σε θέματα δημοσίου συμφέροντος, που εκ των υστέρων όλοι οι εμπλεκόμενοι έτρεχαν ισχυριζόμενοι ότι δεν ήξεραν, ήταν παρόντες αλλά δεν συμμετείχαν, δεν δεσμεύτηκαν κλπ.

Απαιτείται με άλλα λόγια διαδικαστική σχολαστικότητα, νομική προσοχή και διαφάνεια ουσίας.

Πράγματι, ο νόμος προβλέπει ότι η πρόταση για ΠΟΑΠΔ εγκρίνεται από τον ΥΠΕΧΩΔΕ με την αντίστοιχη Νομαρχία σε συμβουλευτικό ρόλο. Δεν προβλέπεται ρητή εμπλοκή του Δήμου, προφανώς γιατί ο θεσμός των ΠΟΑΠΔ απέβλεπε σε έργα της περιφέρειας και όχι σε πολεοδομήσεις σε αστικά κέντρα, όπως επιχειρείται εδώ. Υπάρχει μάλιστα σοβαρή νομική άποψη, ότι το όλο νομοθέτημα περί ΠΟΑΠΔ δεν είναι νομικά απολύτως στέρεο. Γι αυτό άλλωστε, οι περισσότερες περιπτώσεις ΠΟΑΠΔ καταλήγουν στα δικαστήρια.

Στις παραδοσιακές εντάξεις στο σχέδιο πόλεως ακολουθείται συγκεκριμένη νομοθετημένη διαδικασία και μέσω των διαδικασιών αναρτήσεων και των ενστάσεων δίδεται η ευκαιρία να αναδειχθούν οι όποιες ‘ατέλειες’ του εγχειρήματος. Στις ΠΟΑΠΔ υπάρχει πάντα η παγίδα όλα να εξελιχθούν σαν μια ιδιωτική υπόθεση , όπου οι ενδιαφερόμενοι κάτοικοι και φορείς της περιοχής θα πληροφορηθούν τα τεκταινόμενα, όταν πια θα έχουν τελειώσει.

Οι καλές προθέσεις των εμπλεκομένων πρέπει και να φαίνονται και να είναι νομότυπες και διαφανείς σε στόχους, διαδικασίες και αποτέλεσμα - δεσμεύσεις. Στην παρούσα φάση στόχοι, διαδικασίες και αποτέλεσμα -δεσμεύσεις μεταξύ Οργανισμού Αθήνας – REDS – Δήμου Παλλήνης φαίνεται να εστιάζονται περισσότερο στο ‘άντε να τα βρούμε να προχωρήσουν οι επενδυτές’ παρά στο ‘ τι συμφέρει την πόλη, την τοπική κοινωνία και την παράδοση’.
Άλλωστε δεν συνιστούν ένα ώριμο περιβάλλον διαπραγματεύσεων, όσα διαδίδονται στον οικισμό μας από παραπληροφόρηση ελπίζουμε.

Για παράδειγμα διαδίδεται ότι θα μοιρασθούν ‘καλούδια’ στις ‘καλές’ γειτονιές της περιοχής, όπως ένταξη των βόθρων τους στο αμφιλεγόμενο σύστημα επεξεργασίας λυμάτων του μελλοντικού Εμπορικού Κέντρου ή ότι θα μοιρασθούν θέσεις εργασίας στα παιδιά τους, ή ότι θα προτιμηθούν κάποιοι μικρομεσαίοι να ανοίξουν μαγαζιά εκεί μέσα . Εάν πράγματι ήταν τόσο εύκολο να λυθεί το αποχετευτικό της περιοχής, όπως με ένα ιδιωτικό έργο επεξεργασία δίπλα στο παρακείμενο ρέμα, τι κάνει ο Δήμος, η Νομαρχία και το ΥΠΕΧΩΔΕ τόσα χρόνια;

Παράλληλα όπως είναι γνωστό, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα μειώνουν το σύνολο των θέσεων εργασίας στην ευρύτερη περιοχή λειτουργίας τους, ενώ συγχρόνως τα διατιθέμενα καταστήματα στα Εμπορικά Κέντρα τα νοικιάζουν συνήθως αποκλειστικά μεγάλες επώνυμες αλυσίδες πολύ πριν λειτουργήσει το εμπορικό κέντρο. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες της περιοχής είναι σίγουρο ότι θα δοκιμασθούν ιδιαίτερα .

Αντίθετα, το Εμπορικό Κέντρο, στην έκταση και μέγεθος, που προτάθηκε, είναι μαθηματικά βέβαιον, ότι θα επιβαρύνει υπέρμετρα το φυσικό και αστικό περιβάλλον της περιοχής και θα οδηγήσει σε ραγδαία μείωση της ποιότητας ζωής του οικισμού μας.

Ακόμα και τα υπό συζήτηση (διαπραγμάτευση;) σχετικά οδικά έργα (παρακαμπτήριοι, υπογειοποιήσεις κλπ) πρακτικά χρηματοδοτούνται και εκτελούνται από το κράτος μέσω του ΥΠΕΧΩΔΕ. Μπορεί κανείς στο πλαίσιο μιας ιδιωτικής πολεοδόμησης να δεσμεύσει με αξιοπιστία το Ελληνικό Κράτος, ότι θα διαθέσει με προτεραιότητα χρήματα (εάν τα έχει), επειδή ‘έτσι συμφωνήθηκε’ στις τρέχουσες ‘άτυπες’ διαπραγματεύσεις.

Ο ΦΕΣ η ΚΑΝΤΖΑ έχει πάγια θέση, ότι η όποια αξιοποίηση του χώρου των κτημάτων ΚΑΜΠΑ, πρέπει να γίνει σε μορφή θεματικού πάρκου με όρους ήπιας ανάπτυξης και σεβασμού στην παράδοση του τόπου.

Απλό αλλά δύσκολο … για Ελλάδα.